By Yunus Emre

Dervish-hood says to me, You can not be a dervish
Oh what may I say to you, You can not be a dervish

Needs guts of stone, Needs eyes brimming tears
Needs be softer than sheep, You can not be a dervish

Needs be unarmed with beaters, Needs be tongueless with scorners
Needs be passion-less, You can not be a dervish

Your tongue babbles on, builds up such obstacles
On and on you complain, You can not be a dervish

Whatever feasible you eat, Whatever possible you speak
Of what kind dervish is this, You can not be a dervish

Without reaching truth, Without arriving at a guide
Without The Truth ordaining it, You can not be a dervish

My master’s words are Truth, Never is there a counter
Your stubbornness has no end, You can not be a dervish

Dervish Yunus now come, Into the oceans now dive
Without diving into the ocean, You can not be a dervish

Original:

Dervişlik der ki bana, Sen derviş olamazsın.
Gel ne diyeyim sana, Sen derviş olamazsın.

Derviş bağrı taş gerek, Gözü dolu yaş gerek.
Koyundan yavaş gerek, Sen derviş olamazsın.

Döğene elsiz gerek, Söğene dilsiz gerek.
Derviş gönülsüz gerek, Sen derviş olamazsın.

Dilin ile şakırsın, Çok maniler dokursun.
Vara, yoğa kakırsın, Sen derviş olamazsın

Ele geleni yersin, Dile geleni dersin
Böyle dervişlik dursun, Sen derviş olamazsın.

Doğruya varmayınca, Murşide ermeyince.
Hak nasib etmeyince, Sen derviş olamazsın.

Şeyhim sözleri Hakk’tır, Asla hilâfı yoktur
Senin inadın çoktur, Sen derviş olamazsın.

Derviş Yunus gel imdi, Ummanlara dal imdi.
Ummana dalmayınca, Sen derviş olamazsın.