Muhibbî (Kanuni Sultan Süleyman)

Is it Love that ravaged this heart full of life
Is it Love which invades my chest and makes its stead

Is it love that latched onto my neck that chain of torment
Made wander all around the world like Majnun of lament

Is it Love that pushed the Nightingale to trill and sing
In the clutches of those fickle roses until dawn bring

Is it Love that gave this voice a tongue like Shirin
As if like Ferhat mad in the mountain of suffering

Is it Love which pierces this heart like suffering’s arrow
Which makes this chest manifest such woe, trouble and sorrow

Is it Love that has bent this stature and made cry “Oh!”
All from recalling the visage of that bow-like eyebrow

Is it Love that taught lovers this art of heartache
And etched it onto the slate hanged on this chest’s gate

Is it Love that placed a mountain in this Muhibbi’s chest
Then from those flowing tears turned it into a sea effervesced

Original:

Aşk mıdır ki cân u dil mülkünü yağmâ eyleyen
Aşk mıdır ki sînemin içre gelip câ eyleyen

Aşk mıdır ki boynuma takıp belâ zincîrini
Gezdirip Mecnûnleyin âlemde rüsvâ eyleyen

Aşk mıdır ki bî-vefâ güller elinden geceler
İnledip bülbülleri tâ subh gûyâ eyleyen

Aşk mıdır ki bir leb-i şîrîn-zebâna dil verip
Kûhken gibi belâ kûhında şeydâ eyleyen

Aşk mıdır ki eyleyen tîr-i belâya cân siper
Mihnet ü derd ü gamı sînemde peydâ eyleyen

Aşk mıdır ki bir kemân-ebrû nigârın yâdına
Ok gibi bu kaddimi büküp benim yâ eyleyen

Aşk mıdır ki fenn-i derdi okudup âşıklara
Fasl u bâbı sinemin levhinde inşâ eyleyen

Aşk mıdır ki bu Muhibbî sînesine dâğ urup
Âhir anın gözleri yaşını deryâ eyleyen