By Niyâzî-i Mısrî

But a drop within the sea yet it admires me,
But a speck in the earth yet it marvels at me

The Friend was seen, not a thing left hidden,
Should a world’s flood be, a flood in a drop for me

Whatever be in Form, inward is where my essence be
If Judgement’s Day came now misery won’t upon me,

Intimate with the Secret, this Mount Qaf’s Phoenix I am,
‘Man’ is but a name, thought itself is essence to me

From within Niyazi’s tongue stands Yunus talking,
All need a soul and Yunus stands as soul to me

Original:

Bahr içinde katreyim bahr oldu hayrân bana,
Ferş içinde zerreyim arş oldu seyrân bana

Dost göründü çün ayân kalmadı bir şey nihân,
Tûfân olursa cihân bir katre tufân bana

Sûrette nem var benim sîrettedir ma’denim,
Kopsa kıyâmet bugün gelmez perişân bana

Kâf-ı dil Ankâsıyım sırrın âşinâsıyım,
Endişeler hâsıyım ad oldu insân bana

Niyâzî’nin dilinden Yûnus durur söyleyen,
Herkese çü can gerek Yûnus durur cân bana